GÜL DESTEM
Bir güldün elimde
Renklere boyanmış
Açıp açıp solmuştun
Saklıyordum kalbimde
Kıyamazdım
Umutsuzca gidişine
Belki günlerdi
Seni bana bağlayan
Belki de zaman
Bilinmez bir bilmece
Görünmez bir ufuktu
Güllerindi beni bağlayan
Bir tek gülüşündü
Yılların hüznü vardı üstümde
Çıkartıp atamıyorum
Hala o güzel kokunu
Saçlarının titreyişini
Ellerinin nazikliğini
Hissediyorum kalbimde
Belki bir umuttu
Kandırmacaydı benim için
O bile yeterdi bana
Dokunsan ağlardım belki
Çünkü ben seni yokken
Var diye sevdim
Besledim büyüttüm
Güllerle süsledim
GÜLDESTEMSİN DİYE